Η τριώροφη κατοικία βρίσκεται σε γωνιακό οικόπεδο στην περιοχή του  Αγ. Κωνσταντίνου στο Δήμο Βόλου και αποτελείται από τέσσερις ορόφους. Το κυρίως κτήριο κτίστηκε αρχικά σε μεσαίο οικόπεδο με νοτιοανατολικό προσανατολισμό και μικρό μήκος πρόσοψης, ενώ στη συνέχεια έγινε μεταγενέστερη επέκταση του στο γωνιακό οικόπεδο με προσθήκη στεγασμένου χώρου στάθμευσης.
 
Στο ισόγειο υπάρχει ο χώρος εισόδου, βοηθητικοί χώροι της κατοικίας και θέσεις στάθμευσης. Η κυρίως κατοικία εκτείνεται στον Α΄ και Β΄ όροφο, ενώ στον Γ΄ όροφο υπάρχει χώρος γραφείου. Στον Α΄ όροφο χωροθετήθηκαν οι ιδιωτικοί χώροι της κατοικίας και στον Β΄ όροφο οι κοινόχρηστοι χώροι, ώστε να βρίσκονται πιο κοντά στον μεγάλο υπαίθριο χώρο του Γ΄ ορόφου με τη θέα προς τον ανοικτό ορίζοντα και τη θάλασσα.
 
Η κατασκευή της οικοδομής είναι σύμμικτη από μεταλλικό σκελετό και στοιχεία οπλισμένου σκυροδέματος. Η ιδέα της σύνθεσης ήταν ο μεταλλικός σκελετός και κατ΄ επέκταση ο τρόπος κατασκευής, να είναι ορατός και αντιληπτός σε όλα τα επίπεδα της πρόσοψης και να υπάρχει κλιμάκωση του κτιρίου: βάση-κορμός-στέψη. 
 
Υλικά από την κατεδάφιση του προηγούμενου κτηρίου διασώθηκαν και επαναχρησιμοποιήθηκαν στη νέα κατασκευή. Αναφορές στις ιστορικές τσιμεντοβιομηχανίες και πλινθοκεραμοποιίες της πόλης γίνονται με τη σημειακή τοποθέτηση παλαιών δαπέδων και τούβλων, στολίζοντας την πέτρα και δημιουργώντας θεματικά μοτίβα στα δάπεδα. Συγκεκριμένα, στα πλατύσκαλα του εσωτερικού κλιμακοστασίου, του οποίου ο μεταλλικός σκελετός είναι εμφανής, τοποθετήθηκαν τα αρχικά περίτεχνα πλακάκια τσιμέντου, ενώ στον χώρο της πιλοτής καθώς και στην περίφραξη επαναχρησιμοποιήθηκε η αρχική πέτρα. Επιπλέον, στον ενδιάμεσο ημιυπαίθριο χώρο, χρησιμοποιήθηκαν παλιά πλακάκια τσιμέντου με γεωμετρικά μοτίβα, εντείνοντας τη χωρική μετάβαση μεταξύ κυρίως κατοικίας και επέκτασης του χώρου στάθμευσης. Γραμμικές φωτοσκιάσεις που εναλλάσσονται κατά τη διάρκεια της μέρας, τονίζουν τα δωρικά στοιχεία του κτηρίου, ενώ γήινα χρώματα, ξύλινα στοιχεία, και ειδικά μεταλλικά τεμάχια με χαραγμένες λεπτομέρειες ισορροπούν αρμονικά με την υπόλοιπη κατασκευή.
 
Η ανάλαφρη κατασκευή της πέργκολας της πρόσοψης συνδέει τους εξώστες μεταξύ τους, με εναλλασσόμενα κάθετα σκίαστρα, πλαισιώνοντας τη θέα και προσφέροντας προστασία από τον ήλιο. Στον τελευταίο όροφο, η πέργκολα επαναλαμβάνεται στον χώρο του καθιστικού-μπάρμπεκιου με κινητές περσίδες, δημιουργώντας ένα μεταβαλλόμενο περίβλημα, άλλοτε συμπαγές κι άλλοτε διαπερατό, που προσδίδει στον εσωτερικό χώρο  διαφορετικές ποιότητες φυσικού φωτός.

Πληροφορίες